Autochromy

Znalezione przypadkiem w mieszkaniu u przyjaciela (nie fotografa) na tak zwanym "strychu" odziedziczone po jego wujku profesorze Bujaku- lekarzu z Krakowa żyjącego na przełomie XIX i XX wieku.

Historia już zapowiadała się ciekawie, bo oprócz w/w cały pokój wypełniały ksiązki, listy, rysunki i wiele przedmiotów (np mydło Nivea jeszcze zapakowane i jeszcze pachnące...) sprzed 100 lat. Zbiór do koniecznej dokumentacji fotograficznej - zwlaszcza, że jest w stanie doskonałym.

Ale wracając do "zdjęć": okazalo się póżniej, że są to autochromy: czyli pierwsza fotografia barwna na świecie, która zaniknęła wraz z II wojną światową.

Wiki:
"Autochrom lub autochrome – proces otrzymywania fotografii barwnych na płytach szklanych w postaci diapozytywów wynaleziony 17 grudnia 1903 przez braci Lumière, którzy w następnych latach udoskonalili tę metodę i w 1907 uruchomili produkcję płyt do zdjęć w barwach naturalnych. Przy zastosowaniu metody autochromu nie było możliwe uzyskanie barwnych fotografii na papierze.

W autochromie szklana płytka pokryta była barwną mozaiką mikroskopijnych ziarenek skrobi ziemniaczanej w kolorach czerwonym, zielonym i niebieskim a całość pokryta była emulsją panchromatyczną do fotografii czarno-białej. Podczas ekspozycji światło przenikało przez różnokolorowe ziarenka a po wywołaniu do pozytywu powstawał barwny obraz w naturalnych kolorach. Jedyną wadą była konieczność stosunkowo długiego, 2-3 sekundowego czasu naświetlania płyt autochromowych."

Na pudełku widnieje napis m.in "Lanckorona barwne", "moje i Władka", "ogródki barwne".

Kim Był Władek? Czy dom jaki został sfotografowany jeszcze istnieje? Do kogo należał?- sprawa nadaje się na grube śledztwo a la "Dno Oka". Zdjęcia dają więcej pytań niż odpowiedzi i dlatego są tak wciągające. Skany płytek nie oddają w zupełności tego co się czuje trzymając w rękach te cudeńka i oglądając je pod swiatło. Dwa różne światy.